slapende peuter

Vandaag de draagjas weer eens uit de kast getrokken en samen met dochter geprobeerd of die nog past. Ik zag er een beetje tegen op aangezien ze maanden lang niet zo dragerig meer was. Al gaat het op zich de laatste tijd steeds beter (waarschijnlijk sinds ze door heeft dat als ze zegt dat ze eruit wilt, ze eruit mag). Toch eigenwijs als ik was een doek gepakt (zou dat niet lukken, dan kon ik altijd nog een Mei Tai proberen). Maar dochter vond het geen enkel probleem. Ik heb haar lekker op mijn rug kunnen slingeren en knopen. De jas erover heen en die bleek nog steeds te passen (haar voeten steken nu wel onder de jas uit, maar dat geeft niet).

Toen wilde ze zowaar een stukje buiten gaan wandelen in de doek in de jas. Dat laat ik mij geen twee keer zeggen en hop naar buiten, ook al miezerde het. Na 10 minuten voelde ik opeens een koppie dat zich heerlijk in mijn nek nestelde. Dochter slaapt al tijden overdag niet meer, dus dit was echt zo genieten, zo'n slapend moppie tegen je aan. Al moet ik nu we haar 2e verjaardag hebben gevierd natuurlijk zeggen: een slapende peuter.